Göbek bağı düştü

Sonunda ben de blog'a giriş yaptım ama hala adsl sorununu giderebilmiş değiliz. Üstelik klavyemde D tuşu basmıyor, uğraştırıyor beni.
Bu sabah saat 9.50'de göbek bağı düştü, delik göründü :) Bu vesileyle hemen yazmaya başlamam gerekir dedim ve aldım sazı elime..
Lara 10 günü doldurmak üzere. Uyku düzeni oluştu. Ufak tefek gaz sıkıntıları dışında pek derdimiz yok. Geceleri kalkıp 2-3 saatte bir emzirmem gerekiyor. Gündüzleri de en az 1 kez Lara ile aynı anda uyumaya çalışıyorum. Bez tüketim miktarımız o kadar çok ki evdeki bez hesabı çarşıya uymadı, Barış'a duyurulur.
Pazartesi günü ilk doktor kontrolüne gittik. Lara'cık bir haftada tam 150 gr alıp 3550 gr olmuş. Sarılık riskini de atlatmış, doktor test bile istemedi. Bir de topuktan kan aldılar ki işte o zaman Lara'nın gerçek çığlıklarını duyduk. Sanırım boyumuz da uzadı çünkü ilk gün büyük gelen giysiler şimdi tam olmaya başladı.
Bu arada yeni ev, bebekli bir yaşam, dışarıyla aramıza koyduğumuz -lohusalıktan bahsediyorum- zorunlu mesafe ve şimdiki evin şehir merkezine fiziksel uzaklığına alışmaya çalışıyorum.
Evde annem var bizimle. 10 gün sonra o da gidecek, kızımla birlikte evde olmaya alışacağız :) Lara'nın dedesi ve dayısı dün Ödemiş'e geri döndüler.
Bu sabah aynı zamanda Lara'nın yağmuru ilk gördüğü gün. Sabah 7'den beri yağıyor bu yakada. Serin, ıslak ve taze bir gün var dışarıda. Nereden mi biliyorum, neyseki balkon var bu evde :)
Pazartesi günü Barış'la birlikte markete gittik, evde Lara ve annemleri bırakarak. Biz evden çıkar çıkmaz, mışıl mışıl uyuyan ve yeni emzirilmiş sultan hemen çığlığı basıp anne memesi aramaya başlamış. Panikleyen anneanne ve dede telefona sarılıp bizi geri çağırdılar. Anlaşılan o ki bir süre daha evden çıkmak yok bana:)