Bu hafta sonu Ahmet, Güneş, Güneş'in ablası, annem ve babamla piknik yaptık. Yer bulmak için epeyce gezinsek de yerleşip de mangalı yakınca herkesin keyfi yerine geldi. Oya teyzemin yemek yerken gözleri parlıyordu. Ben piknik boyunca sağda solda dolanıp kendime ıvır zıvır çer çöp topladım, yerdeki her nesnenin tadına baktım, karınca yiyecektim ama annem ağzımdan aldı, koştum yuvarlandım, masaya çarptım. Güneş'i sevmek istediğimde herkes üstüme atladı, galiba çok pistim çok.. Bana sokak çocuğu dediler. Güneş ilk pikniğinde oldukça neşeliydi. Bana katılıp koşturamasa da bol bol gülücük dağıttı etrafa. Daha pikniğe başlamadan bolca kaka yapıp her yeri kirletti. Ona vermek istediğim küçük hediyelerimi (taş, sopa, çöp, ot) Oya ve Ahmet engelledi:) Ama üzülme Güneş'cim, biraz daha büyürsen hiç bir engel kalmayacak aramızda.. Babam ve Ahmet pikniği nargile ile noktalayıp keyif anlarını biraz daha uzattılar. Yeliz teyzeyi çok bekledik ama ses seda çıkmadı ondan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder